Friday, December 18, 2009

ေဝဒနာအပိုင္းအစေလးမ်ား (လြယ္လန္းေဒသ)

မင္းက မေန႔တေန႔ကမွ စစ္တပ္ထဲေရာက္လာၿပီး ေပါက္ကရေတြလာေျပာမေနနဲ႔ ေဟ့ေကာင္ ဒီမွာ မင္းထက္ စစ္သက္ေရာအသက္ပါအကုန္ႀကီးတဲ့သူေတြၾကည့္ပဲကြ အဲဒါမင္းနားလည္လား.....ဆိုတဲ့ဆရာႀကီး တစ္ေယာက္ ရဲ႕ သူ႔ေအာက္ တပည့္တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ေျပာေနတဲ့အသံကဟိန္းထြက္လာတယ္။ ေနရာ လြယ္လန္း စခန္းပြိဳင့္ကုန္း။ လြယ္လန္းေဒသ မွာရွိတဲ့ နယ္စပ္ စခန္းတစ္ခုေပါ့။ လြယ္လန္း၊လြယ္မဆုတ္ ႀတိဂံေဒသ ရဲ႕နယ္စပ္ လုံၿခဳံေရးေဒသအပိုင္းေတြတစ္ခ်ဳိ႕ကို ေအာင္ေျမ(၁၊၂၊၃)အစသျဖင့္ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ စခန္း ကုန္းတုိင္းကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း ေတာင္ကုန္းေျပာင္ေျပာင္ထိပ္ေတြမွာၾကည့္ပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕စခန္းေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆုိင္ စကားတေခၚေျပာအကြာအေဝးမရွိတရွိ၊ မီတာ ၁၅၀/၂၀၀အတြင္း တစ္ဖက္ႏုိင္ငံယိုးဒယားတပ္ စခန္းတစ္ခ်ဳိ႕လည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြကေတာ့ အင္အားလည္း နည္းနည္းခ်ထားသလို တစ္ခ်ဳိ႕ တပ္ဖြဲ႕ေတြက အၿမဲတမ္းစစ္တပ္မဟုတ္တဲ့ ယူနီေဖာင္း အနက္ဝတ္(ေၾကးစား) ေတြျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့သူတို႔အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေထာက္ပံ့မႈက အင္အားနည္းသည့္အျပင္ ေခတ္လည္း ေတာ္ေတာ္မီတဲ့ အေနအထားျဖစ္ေတာ့ မိမိစစ္သည္မ်ားအျမင္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အားက်စရာျဖစ္ေနေစတာ မဆန္းပါဘူး။

စခန္းေပၚကို ရိကၡာလာပို႔ရင္ တစ္ပါတ္စာ ရိကၡာစိုေတြကို ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ လာခ်ေပးပါတယ္။ ဘီယာအရက္၊ ေခါက္ဆြဲ၊ အသားဗူးေတြဆိုတာေတာ့ မျမင္ခ်င္မွအဆုံးေပါ့။ တစ္ခ်ဳိ႕တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အေန အထားအလိုက္ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ မိန္းကေလးေတြပါ ပါလာတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔စစ္သားေတြအတြက္ ေရွ႕တန္းစခန္းဆိုတာက ဘုံစခန္း နန္းတမွ်ေပါ့ေလ။ ဒါေတြကို အားက်စရာေတာ့ မေကာင္းေပမယ့္ အစားအေသာက္ေတြ လက္ဆက္ေနတာ အခ်ဳိရည္မ်ဳိးစုံေတြ update ျဖစ္ေအာင္ပို႔ေပးႏုိင္တာကိုေတာ့ အားက်မိသားေလ။ ဒီဘက္မွာက စားရတဲ့ဆန္က လေပါင္းမ်ားစြာ စုပုံသိုေလွာင္ထားတဲ့ ရိကၡာဆန္၊ ကုလားပဲ(ဘာပိုးသတ္ေဆးမွ မသုံးဘူးေနာ္) အဲဒီတုန္းကေတာ့ အေဟာင္းစားရတာမ်ဳိးလည္းရွိခဲ့တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းက် အသစ္ကိုေလွာင္ အေဟာင္းကုန္ေအာင္စားေတာ့ စုပုံသိုေလွာင္ရိကၡာ ေဟာင္းတယ္ဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူ။ ဆီ၊ဆား အပါအဝင္ တစ္ျခား ဟင္းခ်က္ရင္သုံးတဲ့ အဆာပလာေလးေတြေပါ့။ အသား၊ ငါးဆိုတာကေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ဝယ္စားႏုိင္ မလဲ။ ဒီလိုေတာထဲမွာ ရြာေတြကိုသြားဝယ္တယ္ထားအုံး ဓေလ့အရ အသားေပၚတာနဲ႔ တိုက္ဆုိင္မွေလ။ ဒါေတာင္ စခန္းကုန္း ေအာက္ေျခမွာ ဘာေတာင္ယာမွ မရွိရင္ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ဆုိတာေတာင္ တူတူပုန္း ရမယ့္အျဖစ္။ အစားအေသာက္က မရိုးႏိုင္တဲ့ ကုလားပဲဟင္းေလးနဲ႔ ငပိနဲ႔ငရုပ္သီးေထာင္း ၾကက္ဥ ဟင္း ။ အေလ့က် ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေလးေၾကာ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ရိုးအီမသြားဘဲ ဘယ္အခ်ိန္စားစား လိုက္ပြဲေလး ထပ္ထည့္ရတဲ့ဓေလ့ကေတာ့ အရာရွိေရာ စစ္သည္ေတြပါ ထိန္းထားႏုိင္ပါတယ္။

ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ့္ဟင္းကို ခင္တြယ္တာေခၚမလားပဲ။တကယ္ပါ။ ဟို ေကာင္ေတြလိုသာ အစားအေသာက္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ဆို မိမိေရွ႕တန္းစစ္သားမ်ား ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ စခန္းမွာထားလည္း ေပ်ာ္ေနလိုက္မယ့္ ျဖစ္ျခင္းရယ္။ ရိကၡာအသစ္ကုိ သတ္မွတ္ပင္မစခန္းႀကီးေတြမွာသြားထုတ္ရတဲ့အခါမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး ဆင္းၾကတာပဲ။ ေသနတ္ေတြကိုယ္စီယူေဆာင္လို႔။ ရြာေတြေရာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေလး ပိုလွ်ံတာေလးေတာင္း၊အသားေလး ငါးေျခာက္ငါးျခမ္းေလး ဝယ္တန္ဝယ္ႏိုင္တဲ့အျပင္စခန္းကုန္းေပၚစိုက္ဖို႔ သီးႏွံမ်ဳိးေစ့လည္းရႏိုင္တယ္ေလ။ ငါးေျခာက္၊ အသား ေျခာက္ေလးနဲ႔ ၾကက္ဥေလး ဘာေလးကလည္း ကိုယ့္အရာရွိအတြက္ ဝယ္လို႔ရတာေပါ့။ မိမိတပ္ခြဲ၊တပ္စုအတြက္ ရတဲ့ ဆန္၊ဆီ၊ဆား၊ပဲ၊ ႏို႔ဆီ၊သၾကားေတြကို အိတ္ေတြနဲ႔ထုတ္ပိုးခြဲစိတ္လို႔ စခန္းကုန္းေပၚကိုေခြ်းဒီးဒီး ရႊဲရႊဲနစ္ၿပီး ညေနေစာင္းမွ စခန္းကုန္းထိပ္ကို ျပန္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ပင္ပန္းေပမယ့္ ရိကၡာေလးဘာေလး ထုတ္လာေတာ့လည္း ေက်နပ္မႈေတြက မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေနရာယူေနတတ္ၾကပါတယ္။

အခုလည္းရိကၡာေလးဘာေလးကို ခ်ိန္းၿပီးထုတ္ ခ်ိန္းၿပီးစားတာမ်ဳိးေလး လုပ္ဖို႔ သူတို႔ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ သေဘာထား ဆႏၵေလးေတြ ေျပာၾကဆိုၾကရင္း ထြက္လာတဲ့စကားသံပါ။ ဒုတပ္ၾကပ္က ေျပာလာလို႔ သူ႕ထက္သဘာနဲ႔ပါ၀ါ ရင့္ေနတဲ့ တပ္ၾကပ္ႀကီးက ဝင္ေျပာလာျခင္းပါ။ စစ္တပ္ႀကီးမွာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္အသိုင္းအဝိုင္းမွာ မဆို ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ အသက္ေတြအရ ရာထူးႀကီးသူနဲ႔ငယ္သူ (စီနီယာ/ဂ်ဴနီယာ) မိမိတို႔ ဘဝ အလိုက္ ဖလွယ္စရာေတြက ကုန္မွ မကုန္ႏုိင္တာကိုး။ ဒါကို ရာထူးႀကီးသူ အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့သူက လက္ေအာက္ ငယ္သားေတြအားလုံးရဲ႕ အမူအက်င့္ ျဖစ္ေနတာေလးေတြကို သိေအာင္လုပ္ၿပီး မေက်နပ္သူကို ေက်နပ္မႈတစ္ခု ရလာတဲ့အထိ စကားပုံ ဥပမာေလးေတြနဲ႔ ရွင္းျပရ၊ ျဖစ္ခ်င္တာထက္ ျဖစ္သင့္တာကို လုပ္ရတဲ့အခါမ်ဳိးေတြ အားလုံးစိတ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို တစ္ခုထဲျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ စည္းစနစ္ေတြကိုပါ ျပန္ေျပာျပရ တာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္ေလ။ စခန္းျပင္..ျပင္ ဆိုၿပီး ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာၾကည့္ပဲ ဇြတ္လုပ္ေနလို႔လည္းမရျပန္ဘူး။ တပည့္ေတြ ပင္ပန္းေနလား ရာသီဥတုဆိုးေနလား ဒီေန႔ အထက္ဌာနက အေရးေပၚခိုင္းတာမ်ဳိး ဦးစားေပးလုပ္ ရတာမ်ဳိးရွိလား စသည္ျဖင့္ အနားေပးတန္ေပးရတာေပါ့။ ဒီလိုအနားေပးလိုက္ျပန္လည္း လႊြတ္ထားလို႔ မျဖစ္ ျပန္ဘူး။ ေယာက္်ားသားေတြစုေနတဲ့ ေနရာဆိုေတာ့ အားေန အထက္အရာရွိမသိေအာင္ ဖဲရိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိတတ္ေသးတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါက် အားလုံးစုၿပီး ေဟာေျပာပြဲေလး ေဆြးေႏြးပဲြေလး လုပ္တန္လုပ္။ စုၿပီး မိမိမွာစရာရွိတာ အထက္ လူႀကီးေတြရဲ႕ ၾသဝါဒေတြ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအျခင္း သတင္းအခ်က္အလက္ ကိုယ္သိထားတာ ေလးေတြကို ေျပာျပေနရတာမ်ဳိးေလ။ စကားဆုိတာလည္း ေျပာႏုိင္မွေတာ္ကာက်တာ။ တန္းစီၿပီးစကားေတြပဲ လွိမ့္ေျပာေနလို႔လည္း မျဖစ္ျပန္ဘူး။ ဒီလိုမ်ဳိးေျပာရဲဆုိရဲေျပာတတ္ဆိုတတ္ေအာင္ သင္ေပးလိုက္တာကေတာ့ အမိေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၊ အရာရွိ၊ဆရာသမားမ်ားနဲ႔ စီနီယာ/ဂ်ဴနီယာဗိုလ္ေလာင္းဘဝေတြေပါ့ေလ။မ်ားေသာ အားျဖင့္ေတာ့ ခြဲထုတ္စခန္းကုန္းေလးေတြကလြတ္ရင္လြတ္သလိုေဖာက္တတ္ၾကတယ္။သူတို႔ကို အကာအကြယ္ ေပးထားတာက ဘန္ကာ/ကတုတ္က်င္းအေဟာင္းေတြေပါ့။ အမိုးအကာနဲ႔လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ဖဲရိုက္တာတို႔ ဝုိင္းဖြဲ႕ၿပီး ရြာထဲက အထက္အရာရွိ/ဆရာႀကီးေတြမသိေအာင္ ခိုးဝယ္လာတဲ့ စပါး(ရွမ္း အရက္) ေလးဘာေလးခ်တာမ်ဳိးပါ။ ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ယူနီေဖာင္း အီကြတ္မန္႔ အျပည့္အစုံနဲ႔ ေသနပ္ႀကီး တကားကားနဲ႔ စခန္းပတ္လည္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ကင္းသမားေတြနဲ႔ ဘန္ကာနားမွာ ကင္းကိုအကူအေဖာ္ လုပ္ေပးတဲ့သူလိုလိုနဲ႔ အမွန္က ကင္းသမားကို အေဖာ္လုပ္ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါက ဖဲဝိုင္း/အရက္ဝိုင္းကင္း။ ဒါမ်ဳိးေလးေတြကလည္း ရွိတတ္ေတာ့ အနားေပးထားခ်ိန္ ျမဴေလးဘာေလးမႈိင္းလို႔ ရာသီဥတုက မိုးေလးမႊားမႊားပါ ပါလာရင္ မိမိတို႔ အရာရွိေတြနဲ႔ အႀကီးဆုံး ဆရာႀကီးေတြက လိုက္ၿပီး စစ္ႏုိင္မွ ေတာ္ကာ က်တာမ်ဳိးပါ။ နယ္ေျမေဒသက ေအးခ်မ္းတယ္ဆိုေပမယ့္ ရန္သူဆိုတာ ျမင္ရတာမဟုတ္သလို ဂ်ဳိတပ္ၿပီး ေရာက္လာတာမ်ဳိးမွ မဟုတ္တာကိုး။ ဒီလိုပါပဲ တာဝန္ေလးရွိၿပီး ရာထူးႀကီးေနတဲ့သူကေတာ့ သူမ်ားေတြထက္ လူပင္ပန္းတာထက္ စိတ္ပူပင္ေသာက ပင္ပန္းရတာက မ်ားပါတယ္။ ဟူးးးးးးးးးးးးး မ်ားလိုက္တဲ့ ေဝဒနာေလးေတြ.........

@@@ By ေနလြမ္းသူ

1 comment:

Unknown said...

ပိုစ္႔ေလးဖတ္ၿပီးမွ..ယိုးဒယားစစ္သားနဲ႔
ၿမန္မာစစ္သားကိုယွဥ္ၾကည္႔မိတယ္..
ၿမန္မာစစ္သားေတြကသနားဖို႔ေကာင္း
တယ္လို႔ၿမင္မိတယ္..

Post a Comment